การสังเกตสัปดาห์ที่ 11
ระหว่างวันที่ 21-24 กรกฎาคม พ.ศ 2558
ในสัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่สรุปใน Q 1 ที่ 1 หน่วย การเรียนรู้ ใครเอ๋ย และเป็นสัปดาห์สุดท้ายของการสรุป
PBL ใน Q 1 คุณครูก็ได้สรุปการเรียนรู้ให้เด็กได้สรุปและได้เรียนรู้อะไรบ้างใน
Q 1 คุณครูก็ได้ถามว่าเด็กๆได้เรียนรู้อะไรบ้างค่ะใน
Q 1 เด็กก็ตอบว่า เช่น
น้องไดมอน :เรียนหน่วย ใครเอ๋ย
สัตว์อะไรมีสองขา น้องก็ตอบอีกว่า พี่ไก่
น้องใบพลู: สัตว์ที่มีสองขาก็มี พี่ไก่ พี่เป็ด พี่หาน
น้องหนูดี: สัตว์อะไรที่มี 6 ขา
คุณครูก็ได้ถามเด็กต่อว่าแล้วพี่สัตว์หกขามีอะไรบ้างค่ะ น้องก็ตอบ เช่น ตั๊กแตน จิ้งหรีด
ผีเสื้อ
น้องแสตมป์ : สัตว์ 4 เท้าก็มี พี่วัว พี่หมู พี่หมา พี่แมว เป็นต้น
น้องก็ตั้งใจช่วยคุณครูประจำชั้นสรุปบทเรียนของการเรียน
PBL ใน Q 1 มากเด็กๆก็ช่วยกันตอบมากสนุกสนานมากค่ะ
เด็กก็ช่วยกันคิดและช่วยกันตอบว่าในหน่วยที่เด็กเรียนมาเด็กได้ความรู้อะไรบ้างแต่เด็กๆก็ตอบได้ค่ะซุปเปอร์ยอเยี่ยมมากค่ะ
ในสัปดาห์นี้คุณครูประจำชั้นและนักศึกษาฝึกสอนก็ได้ช่วยกันคิดกิจกรรมการแสดงในสัปดาห์ที่จะให้เด็กได้แสดงละครในการสรุปบทเรียนใน
Q 1 เพื่อแสดงให้พี่ อ.2 พี่ พี่ประถมศึกษา พี่มัธยม และคุณครูทุกท่านได้ชมการแสดงของน้อง
อ. 1 ด้วยค่ะ
และก็มีผู้ปกครองของนักเรียนชั้น อ.1 มาชมด้วยค่ะ เพื่อให้ผู้ปกครองได้มองเห็นภาพร่วมของการเรียนใน
Q 1 หน่วย
ใครเอ๋ยว่าเป็นอย่างไรว่าเด็กได้เกิดการเรียนรู้เรื่องอะไรบ้าง และคุณครูประจำชั้นและนักศึกษาฝึกสอนก็ได้ให้น้องแสดงเป็นการเต้น
มีเพลงที่เกี่ยวกับที่เด็กได้เรียนรู้มาทั้งหมดใน Q 1 เพลงเช่น
ต้วมๆเตี้ยมหนอน เลียนเสียงสัตว์ แม่ไก่ใจดี ค่ะ และเด็กก็ได้ตั้งใจซ้อมเต้นมากค่ะ
เด็กอาจจะเล่นบ้างแต่ก็เด็กก็สนุกสนานมากค่ะ
และตั้งใจเต้นเพราะเด็กๆบอกว่าตั้งใจซ้อมเพราะคุณพ่อ คุณแม่ ของเราจะมาดูด้วยค่ะ
สัปดาที่ 11 เป็นสัปดาห์สุดท้ายท้ายของ Q 1 นี้ค่ะและสัปดาห์ต่อไปเป็นสัปดาห์ที่เป็นการแสดงของเด็กค่ะ และตั้งแต่ได้เรียนรู้วิถีของอนุบาลก้ผ่านไป Q 1 นั้นก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง เช่น ต้องเก็บเด็กอย่างไรบ้าง เช่น ต้องร้องเพลงให้เก่งเพราะเด็กชอบร้องเพลงโดยเฉพาะเพลงใหม่เด็กจะชอบมากค่ะแต่ดิฉันก็ยังเก็บเด็กได้ยังไม่ค่อยดีสักเท่าไรค่ะ แต่ก็จะพยายามให้เต็มความสามารถค่ะ ได้มาฝึกที่โรงเรียนลำปลายมาศก็ทำให้เราได้เข้าใจและอยู่ใกล้ชิดกับเด็กมาากขึ้น ได้รู้ว่าจริงๆแล้วการที่ไม่ดุเด็ก ไม่ตีเด็ก พูดกับเด็กเพราะๆ พูดกับเด็กเสียงเบาๆ นั้นก็ทำให้เด็กนั้นไว้วางใจเรามากขึ้น และเชื่อใจเรามากขึ้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องตีเด็ก ดุเด็ก ว่าเด็ก เล เป็นวิถีของโรงเรียนให้เราได้รู้ว่าการเป็ครูที่แท้จริงเป็นอย่างไรค่ะ
สัปดาที่ 11 เป็นสัปดาห์สุดท้ายท้ายของ Q 1 นี้ค่ะและสัปดาห์ต่อไปเป็นสัปดาห์ที่เป็นการแสดงของเด็กค่ะ และตั้งแต่ได้เรียนรู้วิถีของอนุบาลก้ผ่านไป Q 1 นั้นก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง เช่น ต้องเก็บเด็กอย่างไรบ้าง เช่น ต้องร้องเพลงให้เก่งเพราะเด็กชอบร้องเพลงโดยเฉพาะเพลงใหม่เด็กจะชอบมากค่ะแต่ดิฉันก็ยังเก็บเด็กได้ยังไม่ค่อยดีสักเท่าไรค่ะ แต่ก็จะพยายามให้เต็มความสามารถค่ะ ได้มาฝึกที่โรงเรียนลำปลายมาศก็ทำให้เราได้เข้าใจและอยู่ใกล้ชิดกับเด็กมาากขึ้น ได้รู้ว่าจริงๆแล้วการที่ไม่ดุเด็ก ไม่ตีเด็ก พูดกับเด็กเพราะๆ พูดกับเด็กเสียงเบาๆ นั้นก็ทำให้เด็กนั้นไว้วางใจเรามากขึ้น และเชื่อใจเรามากขึ้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องตีเด็ก ดุเด็ก ว่าเด็ก เล เป็นวิถีของโรงเรียนให้เราได้รู้ว่าการเป็ครูที่แท้จริงเป็นอย่างไรค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น